The Blog


عكاسي از سر انسان با نام علمي Head shot يكي از پر استفاده ترين و محبوب ترين بخش در عكاسي ميباشد. Head shot در واقع روي لبه باريكي از عكاسي پرتره و خبري حركت ميكند كه به سختي ميتوان گفت كه جزئی از عكاسي پرتره محسوب ميشود يا نه. در واقع اين نوع عكاسي تصويري از صورت شما البته همان چيزي كه هستيد را نشان ميدهد و نه چيزي بيشتر و ارائه دهنده اخبار و اطلاعاتي درباره شما به زبان ساده ميباشد. Head shot كاربرد بسيار زيادي در تهيه رزومه – وب سايت و يا شبكه هاي اجتماعي براي معرفي اشخاص به سايرين ميباشد.  (اين نوع تكنيك بيشتر جنبه اداري و شغلي دارد) Head shot ميتواند داخل استوديو و يا خارج از آن باشد با بك گراندي ساده و يا تصوري محو شده از محيط پشت مدل. نكته اي كه در مورد اين نوع عكاسي وجود دارد نوع نور پردازي است كه 100% بايد به صورت تخت و كاملا روشن باشد، و تاكيد ميكنم كه به هيچ عنوان از نور پردازي هاي با كنتراست بالا و يا سايه هاي تند استفاده نكنيد.  كادر در اين نوع از عكاسي ميتواند از سر شانه ها و بازو يا فقط قسمتي از سر را در بر بگيرد. اين نوع عكاسي براي شركتهاي بزرگ بسيار استفاده ميشود كه براي عكاسان بازار خوبي محسوب ميشوند. البته در ايران عكاسان حرفه اي كه در اين زمينه به صورت تخصصي فعاليت كنند وجود ندارند و عمده اين گونه عكسها به صورت شخصي و يا در عكاسي هايي با سطح كيفيت نسبتا پايين اجراء ميشود. نمونه اي از اين نوع عكسها ارسال ميكنم كه اميدوارم خوشتون بياد.

 

جسی مارلو متولد ملبورن_استرالیا است. در طول 17 سال گذشته او برای طیف وسیعی از مجلات محلی و بین المللی، روزنامه ها و مشتریان تجاری کار کرده است و در زمینه های عکاسی صنعتی و تبلیغاتی فعالیت زیادی داشته است. پس از مدت ها فعالیت در عکاسی خیابانی اولین کتابش را در سال 2003 با نام «فوتبال از قلب استرالیا» در هاردی گرانت کتاب به چاپ رساند. عکس های وی به طور گسترده در  سطح بین المللی منتشر شد و در سال 2005 او یک کتاب از عکس های خیابانی با عنوان «زخمی» را در (رسن شات مطبوعات) منتشر شده کرده و برنده جایزه مک ناتون در سال 2005 شد‌. مارلو در سال بعد به شرکت در مطبوعات عکس جهان انتخاب شد و در سال 2011 برنده افتتاحیه جایزه بین المللی عکاسی خیابانی و جایزه Bowness MGA در سال 2012  برای آخرین کتاب خود را به دست آورد. تعدادی از عکس های وی را در زیر مشاهده میکنید.

با هم نگاهی می اندازیم به آخرین تحولات دوربین های عکاسی

نيكون بزودى از دوربين D7300 رونمايى خواهد كرد. مدلهاى D7100, D7000 و D7200 از دوربينهاى پرفروش نيكون از ميان دوربينهاى رده متوسط اين شركت بوده اند.

ليست قيمت SD كارتهاى جديد سونى در BH .
اين كارتهاى تازه معرفى شده، ركورددار سرعت خواندن و رايت در ميان كارتهاى حافظه موجود مى باشند.

سونى فول فريم جديد خود را با نام A9 يا A7 markii عرضه خواهد كرد. شواهدى وجود دارد كه اين دوربين داراى رزوليشن 70 مگاپيكسلى خواهد بود.

دوربين گوشى هواوى P10 با كسب نمره 87 از بررسى هاى سايت DXO mark در رده بالاترين گوشيهاى بازار قرار گرفت. شركت آلمانى لايكا طراحى دوربين گوشى جديد هواوى را بعهده دارد.

فوجى در حال كار بر روى ساخت اولين نسل دوربينهاى بدون آيينه ويژه عكاسان اكشن و ورزشى است. گفته مى شود اين دوربين با سنسور APS-C از نوع Xtrans عرضه خواهد شد.

سيگما از لنز 135mm F1.8 DG HSM Art رونمايى كرد، به گفته سيگما اين لنز 1400 دلارى رزوليشنى برابر با 50 مگاپيكسل و بالاتر را پاسخگو خواهد بود.

نسخه اندرويد اپليكيشن تخصصى گوگل براى عكاسان طبيعت معرفى شد،Photopills باتحليل داده هاى مختلف،كمك مى كند كاربران بهترين موقعيت هاى عكاسى از لحاظ زمانى، نور و آب و هوا را شناسايى كنند.

زمین بدون بازگشت یک پروژه طولانی مدت است که آخرین بازمانده از روستاهای بنام اوکراین و ساکنان آن را به تصوير مي كشد.

من در اوکراین متولد شدم.پدربزرگ و مادربزرگ من در یکی از روستاهای کوچک در نزدیکی کیِف زندگی می کردند.به ياد مي آورم كه دوران كودكي من در آن دوره پر از شادي و خوشحالي بوده است و بخش اعظمي از خاطرات كودكي من در آن روستا شكل گرفته است. وقتي پس از چندين سال به آنجا بازگشتم بشدت شگفت زده بودم.بسياري از مردم مهاجرت كرده و تعدادي كه باقي مانده بودند دچار فقر نسبي شده بودند.افراد باقي مانده در روستا قشر سالمندي بودند كه هم از طرف خانواده و هم دولت رها شده بودند.وضع زندگي آنان به همان شكل قديم و ساكن مانده بود. در طول 10 سال گذشته، چندين بار به اوكراين سفر كردم و در آن روستا مشغول به ثبت مجموعه اي از افراد آن روستا،جهت اداي احترام به آن عزيزان و گذشته خود كردم.اين پروژه نگاه شخصي من است زيرا به طور مستقيم مربوط به پدر بزرگ و مادربزرگ من مي باشد چون در اين روستا بدنيا آمده و در آنجا به خاك سپرده شدند.هرچند این پروژه به عنوان یک سفر شخصی و نگاه شخصي ثبت شده است اما نشان دادن اين افراد و مكان ها داراي ارزش است و تصوير هاي آن نشان دهنده آخرين شواهد باقي مانده از فرهنگ و مردم پر جنب و جوش و شاد هستند ممكن است به زودي در كتاب هاي تاريخ شناخته شوند.

توکیو شهر سرعت، هیایو و شلوغی است. شهر حرکتی بی انتها رو به جلو، با تمام سرعت، بدون توقف.
اما يك عکاس با دوربینی کوچک، هر روز در این انفجار حرکت و سرعت، به دنبال ثبت تک لحظه های ناب زندگی، خیابان های توکیو را طی میکند.
تاتسو سوزوکی، متولد 1965 در توکیو است و عکاسی خیابانی را از سال 2008شروع نموده است. علاقه مفرط او به مردم همانطور که خود در گفتگویی عنوان کرده، بی حد و مرز است.
و همین علاقه باعث شده که در عکس هایش به ندرت اثری از فضای شهری، نماهای باز و آسمان خراش های عظیم توکیو دیده شوند. در عوض پرتره های خیابانی، و حضور سوژه های خاص در حالاتی منحصر به فرد در کلیت عکاسی سوزوکی نمودی ویژه و بارز دارند.
سوزوکی به دنبال فردیت گم شده سوژه هایش در شلوغی توکیو است. و همان گونه که خود می گوید به دنبال احساسات ناب، درد ها و وجوه درونی مردم در خیابان است. از این رو کمتر یا اصلا به سمت عکس طنز و موقعیت کمیک نمی رود.
او برای شناسایی و روانشناسی مورد نیازش، تا حد ممکن به سوژه هایش نزدیک میشود، و این نماهای نزدیک ، با کنترل دقیق نور و ثبت هوشمندانه لحظه های ناب، که حالات صورت، فرم بدن و نگاه مستقیم سوژه هایش را به دنبال دارد، همگی کلید واژه هایی می شوند برای ورود مخاطب به دنیای درون سوژه هایش.
تک دنیاهایی که در کلان شهری به نام توکیو محو شده اند.
عکس های سوزوکی بازتاب روح معاصر توکیو است. ژاپنی که دیگر ژاپن نیست . زنانی که لباس های کاملا غربی میپوشند. پسرانی که مدل موهای به روز غربی دارند و کهنسالانی که توانی برای راه رفتن دیگر در کنار اینان ندارند و …
زنان دنیای سوزوکی مغرور و تنها هستند، گاهی دلربا و گاهی با نگاهی غضبناک از دوربین روی بر میگردانند. گاهی مادرانه به دوربین نگاه میکنند و گاهی خسته و ناامید به کشیدن سیگاری در تنهایی بسنده میکنند.
با وجود نماهای نزدیک عاری از اطلاعات محیطی روایت در عکس های سوزوکی موج میزند.
دقت بالای سوزوکی در درک لحظه های دراماتیک (که گویی ماجرایی ویژه در حال رخ دادن است) با شناخت دقیق او از نورهای مورب درساعت های طلایی که از میان برج ها با زاویه بر سر سوژه میتابد، به اوج پختگی خود می رسد.
گویی عکس هایش تک صحنه های از یک فیلم سینمایی است، و زنان حاضر در صحنه همگی چون ستاره های هالیوودی ژست گرفته اند. که این نیز خود با تصاویری که در ناخودآگاه مخاطب از تصاویر سینمایی شکل گرفته ، وادارش میکند برای سوژه ها شخصیت پردازی و روایت سازی کند.
و اینان ستاره هایش هستند،

ترحمه امیر مبارکی