در دهه هاى اخير، چند صد ميليون انسان بخاطر فقر، جنگ و سركوب از خانه و كاشانه ى خود جاكن شده اند. برخى گريختند تا جان خويش را حفظ كنند و بسيارى ديگر جان خود را به خطر انداختند تا از فقر و مسكنت برهند.
بسيارى از اينها در كمپهاى پناهندگان سكنى گزيدند و يا به حلبى آبادهاى جهان سومى پناه بردند. صرفا تعداد قلیلى از اینان خوش شانس بودند كه زندگى مقبولى در يك كشور پيدا كردند.
يعنى اينكه تمام اينها تنها به دليل ترحم هاى اقتصادى و سياسى و فراتر از اراده ى فردى توانستند به ادامه حيات بپردازند.
تغييرات دهشتبار اقتصاد جهانى كه باعث تشديد فقر و مسكنت در مناطق روستايى جهان سومى شد، مهاجرت عظيم روستاييان از سويى ديگر، شهرهاى بى قانونى را پديد آورد كه مديريت ناپذير است.
تمامى ما متاثر از شكاف عظيمى هستيم كه بين دارا و فقير ايجاد شده است. مكانيزه شدن كشاورزى بر حال امروز ما موثر است، نابودى طبيعت همچنين، زياده خواهى هاى سياستمداران براى تامين اهداف خود هم بى شك، حال همگى ما را دگرگون كرده است.
در اين همهمه، افرادى كه از خانه و كاشانه ى خود رانده شده اند، بى شك قربانيان ملموس اين آشوب بزرگ جهانى هستند.
در زیر می توانید مجموعه عکس سباستیائو سالگادو که از مهاجران عکاسی کرده است را ببینید.
A meeting of a religious community in Base, on the road to Attilo, Chimborazo, Ecuador, 1982
دیدگاهتان را بنویسید