The Blog


سردمدار اصلی عکاسان جنگ امروز جهان دیوید داگلاس دانکن (David Douglas Duncan) است. او ماه ژانویه امسال جشن تولد صد سالگی‌اش را برگزار کرد. این عکاس اهل شهر کانزاس سیتی، زمانی که دانشجوی رشته باستان‌شناسی بود به صورت کاملا تصادفی وارد حرفه فوتوژورنالیسم شد. زمانی که یک هتل محلی دچار حرق عظیمی شد، دانکن عکس‌هایی از یک مهمان هتل گرفت که به صورت متوالی برای نجات دادن یک چمدان به درون آتش می‌زد. مهمان هتل البته جان دیلینجر، سارق بانک بود. (بعدها مشخص شد که چمدان مورد نظر پر از پول نقد بوده‌است.) دانکن در جنگ جهانی دوم به تفنگ‌داران دریایی آمریکا پیوست و نبردی در غرب اقیانوس آرام را از طریق تصاویر مستندسازی کرد.
بعد از جنگ جهانی دوم او به کارش ادامه داد تا تعداد زیادی از عکس‌های کلاسیک از جنگ کره را برای مجله لایف ثبت کند. پس از آن نیز آثار به یادماندنی‌اش از جنگ ویتنام را ثبت کرد؛ جنگی که به شدت به آن انتقاد داشت. دانکان که به تازگی بیست و هشتمین کتابش، «قرن بیستم من» را منتشر کرده‌است، امروز در جنوب فرانسه زندگی می‌کند. الهام بخش او برای زندگی در جنوب فرانسه دو نفر از نزدیک‌ترین رفقایش بودند: رابرت کاپا، یکی دیگر از نمادهای عکاسی جنگ در قرن بیستم و همچنین پابلو پیکاسو که دانکن از او بیش از ۱۰ هزار عکس ثبت کرده‌است.

دیوید داگلاس دانکن و پیکاسودیوید داگلاس دانکن  دیوید داگلاس دانکن دیوید داگلاس دانکن دیوید داگلاس دانکن

دیوید داگلاس دانکن عکاسی جنگ عکاس جنگ

photo_2016-12-08_17-54-08

مارگارت بورک وایت Margaret Bourke-White در 14 ژوئن 1904 در منطقه برانکس نیویورک دیده به جهان گشود،او دختر ژوزف وایت و مینی بورک بود، پدرش مهندس، مخترع و در عین حال طبیعت گرا بود و مادرش، معماری کاردان. او کمال گرایی را از پدر و تمایل به پیشرفت را از مادر فرا گرفت.
درکودکی، به همراه خانواده به حومه شهر نیوجرسی مهاجرت کرد تا پدرش به محل کار، نزدیکتر باشد .
هنگامی که مارگارت 8 ساله بود، پدرش او را به یک کارخانه ریخته گری برد تا نحوه چاپ بر روی فلز را مشاهده کند، مارگارت می گوید خاطره آن روز نقش مهمی در آینده اش بازی کرد. پدر مارگارت، عکاسی آماتور بود و در و دیوار خانه شان از عکس هایی که پدر گرفته بود، پوشانده شده بود، اگر چیزی مورد علاقه پدر بود، آن چیز توجه مارگارت را نیز به خودش جلب می کرد، بنابراین او وانمود می کرد که جعبه های سیگار پدر، دوربین است و با آن عکس گرفتن را بازی می کرد. نکته جالب اینجاست که مارگارت تا بعد از مرگ پدرش، هیچگاه با یک دوربین واقعی کار نکرد.
او به عنوان فردی پیشرو در فتوژورنالیسم شناخته می شود، درحالیکه در آغاز کارش، او به عنوان یک عکاس صنعتی ساکن شهر کلیولند ایالت اوهایو، شناخته می شد. عکس هایش از معماری داخلی یک آسیاب فلزی، مورد توجه هنری لوس قرار گرفت و او بود که مارگارت را برای کار در نشریه فورچون که در رابطه با صنعت بود به نیویورک آورد.
پس از آن او به عنوان یک فتوژورنالیست، عکس هایش در نشریه لایف (مجله دیگر هنری لوث) به چاپ رسید که به جنبه های انسانی اخبار می پرداخت.
او اولین عکس روی جلد نشریه لایف را گرفت، عکسی که بخاطر آن همواره از مارگارت بورک به عنوان مادر نشریه لایف یاد می شود. او یکی از چهره های جنجالی عالم عکاسی است . همچنین اولین لابراتوار عکس را در نشریه لایف بنیان نهاد. کارهای مارگارت که در دنیای آن زمان عکاسی، به عنوان یک دنیای مردانه شناخته می شد، آثاری پیشرو بودند و این ارزش کارش را دو چندان می کند.
مارگارت در سال 1924 با اورت چپمن ازدواج و پس از دو سال از او جدا شد.
او در طول دوران کاری تحسین برانگیزش، با حوادث زیادی دست و پنجه نرم کرد،حوادثی نظیر برخورد کشتی به صخره در قطب، حضور در شهری که بمباران شد،سقوط با هلیکوپتر و…..
او اولین عکاس غربی بود که از صنایع شوروی پس از انقلاب، عکاسی کرد، همچنین قبل از آغاز جنگ جهانی دوم توسط هیتلر، از چکسلواکی و سایر بخشهای منطقه بالکان عکاسی کرد. زمانیکه بمباران مسکو توسط آلمان ها آغاز شد،مارگارت در آنجا بود؛ پرتلاش و خستگی ناپذبر در جستجوی تصاویر.
مارگارت بورک وایت، در زمان مناسب، همیشه در جای مناسب قرار داشت. به عنوان مثال،او از موهانداس گاندی، ساعاتی قبل از ترور شدن در هند، عکس و مصاحبه گرفت، و دیگر آنکه در روزهای اوج جنگ در مسکو، او تنها عکاس آمریکایی حاضر در صحنه بود.
آلفرد آیزنشتاد، دوست و هم دانشگاهی (و دبیر گروه عکس نشریه لایف) در باره اش می گوید: مارگارت بورک وایت فوق العاده بود، به این دلیل که هیچ ماموریت و هیچ صحنه ای نبود که در نظرش کم اهمیت باشد.
بورک وایت در سال 1939 با ارسکین کالدول که یک نویسنده بود، ازدواج کرد و این بار نیز سه سال بعد یعنی در 1942 طلاق گرفت. او هیچ فرزندی نداشت و از آنجاست که نشریه لایف به عنوان خانواده اش شناخته می شود. سرانجام پارکینسون او را در 27 آگوست سال 1971از پای درآورد.
عکس های او در موزه های معتبری نظیر موزه بروکلین، موزه هنر کلیولند، موزه هنرهای مدرن نیویورک، کتابخانه کنگره آمریکا و….نگهداری می شوند.

kentucky_flood_by_margaret_bourke-white photo_2016-12-08_17-56-55 photo_2016-12-08_17-58-19 photo_2016-12-08_17-58-27

LIFE photographer Margaret Bourke-White clad in fleece flight suit while holding aerial camera, standing in front of Flying Fortress bomber in which she made combat mission photographs of the US attack on Tunis.

 

عكاس خلاق محتواي انسانى اشياء را آزاد مي كند و به جهات غيرِ انسانيِ اطراف خويش، وجهي انسانى مي بخشد.
كلارنس جان لافلين

Dionisio González

عكس: Dionisio González

 

عکس جنگ

شادي پس از جنگ
١٥ اوت ١٩٤٤

عكاس: توني واكروو

 

عکاسی خیابانی

هیچ گاه عميقا فكر نکردم که چرا عکس مى گيرم، اما مى دانم عكاسى در حقیقت تقلایی نومیدانه علیه اين واقعيت است که آدمی خواهد مُرد.

‎عكس و متن : رابرت دوانو

 

پائول هيمل

كودكى در حال تماشاى بارش برف
عكاس: پائول هيمل 1950

 

عکاسی خیابانی عکاسی خیابانی عکاسی خیابانی عکاسی خیابانی

فیدل کاسترو رهبر انقلاب کوبا در سن ۹۰ سالگی در گذشت. ما در اینجا نگاه عکاسانه ای به این رهبر خواهیم داشت.

فیدل کاسترو و عکس

كوبا، 1993  عكاس: رنه بورى

 

کوبا و کاسترو

كوبا، 1964  عكس: اليوت ارويت

 

عکس خبری کومونیست

عكاس: مارك ريبود

 

کاسترو در نیویورک

فيدل كاسترو هنگام يك مصاحبه مطبوعاتى در نيويورك 1959

عكس: I.C. RAPOPORT/GETTY IMAGES

 

کوبا

هاوانا، كوبا 2012
عكاس: پائولو پلگرين

 

فیدل کاسترو

كوبا، 1963
از عکاس معروف هنرى كارتيه برسون

چند عکس زیبا مربوط به عکاسی حیات وحش که همیشه جزء سخت ترین ژانر عکاسی هاست رو به اشتراک میگذارم امیدوارم که از آن لذت ببرید.

 

عکاسی حیوانان عکاسی حیوانان عکاسی حیوانان عکاسی حیات وحش عکاسی حیات وحش عکاسی حیات وحش عکاسی حیات وحش نشنال جئوگرافیک